U dane napuštene, kad sam,
Crpeć iz dubina samoća noćnih,
Pjesmu prizivao, svaki Rad sam
Počinjao sanjajući. Sto sila moćnih
Dade mi dokolica: Žice jezika;
Scene što ispune živce očne;
Jutra dok spavamo, a još je muzika.
I ona čekanja da film počne…
Novembar, ‘22
SPARKYSTREET.ART 